Vleugels en Oermoeders Vleugels en Oermoeders is een serie tekeningen en schilderijen, die ontstaan zijn rond 1992. Een tijd waarin een ontluikende spiritualiteit een plaats kreeg in het leven van Miriam Harten. Een scheiding in 1997 en ziekte bracht haar voor het eerst na 25 jaar weer terug naar de kerk. Eerst schoorvoetend en onzeker twijfelend, maar naarmate zij zich gewaardeerd voelde om haar kwaliteiten uit volle overtuiging. De Samen op Weg-gemeente van Westervoort (nu Protestantse Gemeente Westervoort) is een plaats waar zij zich thuis voelt. De kerkelijke gemeente is vrijzinnig en als ‘algemeen’ te bestempelen. De kerk is er open voor een breed publiek, en werkt veel samen met leden van de katholieke kerk. Vleugels en Oermoeders is diverse malen geëxposeerd: in 1994 in de bibliotheek van Westervoort in 1998 in woonzorgcentrum Thuvine in Duiven Techniek: potlood en pastelkrijt op papier, mixed media op spaanplaat. Formaat: meestal 60 x 65 cm Deuren Techniek: pastelkrijt op papier. Formaat: meestal 20 x 25 cm De serie ‘deuren’ heeft betrekking op de bijbeltekst uit Johannes: ‘Ik ben de deur’, zoals Jezus zei. Deuren openen zich, bieden uitzicht naar vriendschappen en licht na donkere tijden. Ze zijn gebruikt in foto’s op doopkaarten van in Westervoort gedoopte kinderen van 1998-2005. Illustraties Techniek: pen en inkt op papier Diverse formaten Deze illustraties zijn gemaakt voor vakantiefolders van de Sociaal Pedagogische Dienst van Arnhem. Deze dienst geeft o.a. informatie over vakanties voor geestelijk gehandicapten. Miriam Harten ontwierp ook de tasjes van 1992-1999 waar de deelnemers hun naam op konden schrijven. Vooral de zeerover op het circuspaard was zeer populair en werd jarenlang gebruikt in diverse folders.